In de geciviliseerde psychologie wordt de ziel niet als organisme, maar als mechanisme opgevat. De geleerde psychologie ontwikkelt psychologische systemen en creëert daarmee een ornamentiek van begrippen en een imaginair zielslichaam. Daarmee blijft ze blind voor wat de ziel als zuivere beleving inhoudt, en heeft ze alleen het spiegelbeeld van haar eigen natuuropvatting in handen – ook op de ziel past ze het idee van causale noodzakelijkheid toe. Het westerse zielsbeeld is dus afhankelijk...