Vanuit de verschillende ideeën van uitgebreidheid probeert Spengler toegang te krijgen tot de zielen van de afzonderlijke culturen. De ziel van de antieke cultuur noemt Spengler de apollinische, de westerse de faustische. De Arabische ziel noemt hij magisch. Ook op de Egyptische en de Chinese cultuur gaat hij in dit hoofdstuk verder in. De verschillen tussen de culturen moeten steeds aan de hand van voorbeelden voelbaar worden. ‘Apollinisch is het bestaan van de Griek die zijn ik als soma...